یه روزایی گریه هام و قایم می کردم چون برام کسر شان بود.

یادم گرفتم گریه لازم هست که دارم چون ناخودآگاه میاد.

حالا خوشحال باشم یا... راحت گریه میکنم فقط برا خودم و به خاطر خودم.

ولی این روزا وقتی گریه میکنم چشای براقی هست که میگه خوشحال شدی بخند ناراحت شدی ولش کن ارزشت و نداره پس تو هم گریه نکن.

اون چشای براق با اون حرفای خوبش با اون سن کمش بهم زندگی کردن واقعی رو آموخت حالا فقط میخندم.

بخندین خندیدن مال ماست بخند